ผู้หญิงเป็นผู้ที่มีความสำคัญต่อการสอนเรื่องเงินๆ ทองๆ ให้กับบุตรหลาน และคนในครอบครัว เริ่มจากการสอนเด็กให้รู้จักค่าของเงิน รู้จักใช้เงิน รู้จักประหยัดทรัพยากร และประหยัดเงิน และผู้หญิงเองก็มักจะเป็น “กระเป๋าเงินของบ้าน” คือ เป็นผู้จัดงบประมาณ รายรับรายจ่าย เพื่อให้เกิดสมดุล
อย่างไรก็ดี ในหลายๆ กรณี เราพบว่า ผู้หญิงเป็นผู้ที่ไม่มีวินัยในการใช้เงิน มีการใช้เงินฟุ่มเฟือยสุรุ่ยสุร่าย หรือจัดการเงินไม่ดี ก่อให้เกิดหนี้สินรุงรัง เป็นปัญหาต่อครอบครัว ก็มีอยู่มาก
การเงินพื้นฐานที่ควรปลูกฝังให้กับเยาวชน ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ก็คือ “เงิน” เป็นสิ่งที่ใช้เป็นตัวกลางในการแลกเปลี่ยนสินค้า หรือบริการ (เงินทองเป็นของมีค่า) และจะได้เงินมาต้องมีการทำงาน (เงินทองเป็นของหายาก) จะเป็นการทำงานแบบลงแรงโดยใช้แรงงาน หรือแบบลงทุนและลงแรงในการค้าขาย หรือทำธุรกิจ หรือลงทุนโดยไม่ต้องลงแรง เช่น การลงทุนในพันธบัตร หรือหุ้น
ที่สำคัญ การได้เงินมาควรจะเป็นการได้มาอย่างถูกต้อง สุจริต เมื่อได้เงินมาแล้ว ก็ต้องรู้จักจัดสรร ทำงบประมาณ แบ่งเก็บออม สำรองไว้ใช้ในยามฉุกเฉิน และแบ่งไว้ใช้จ่าย เมื่อรายรับสูงกว่ารายจ่าย ก็ถือว่ามีความมั่นคงทางการเงินในระดับหนึ่ง
คนที่ใช้เงินฟุ่มเฟือยมีสองประเภทค่ะ
ประเภทแรก ไม่ได้หาเงินเอง จึงไม่ได้รับทราบถึงความลำบากในการหาเงิน ซึ่งหากไม่เรียนรู้ว่าเงินทองเป็นของหายาก หรือเป็นของมีค่าแล้ว ชีวิตในอนาคตก็จะลำบาก
ประเภทที่สอง เป็นกลุ่มที่หาเงินได้มาก มีเงินเหลือจากการใช้จ่ายจำนวนสูง เพราะฉะนั้น จึงสามารถฟุ่มเฟือยได้โดยไม่มีใครเดือดร้อน เราควรจะปล่อยให้คนกลุ่มนี้ใช้เงิน เพื่อให้เศรษฐกิจมีการเติบโต มีเงินหมุนเวียนในระบบ และหากเขาจะแบ่งบางส่วนมาเพื่อช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสกว่า ก็จะเป็นการดียิ่งขึ้นต่อสังคมค่ะ